تک درختی سوخته در رعد زمستانی منم
پیچکی بی یار میان باغ وبستانی منم
گل خود روی شقایق با دلی خونین شدم
کاج طوفان زده در سال دبستانی منم
سبز سرو سمن و سوسن وریحانی تو
خس وخاشاک منم،خار گلستانی منم
شبنم گلبرگ یاس شهد شقایق توئی
شهر تیمور زده ی پارس باستانی منم
پریو شاه پریونی پریسا توئی
بیژن وفرهادکوهکن، قیص داستانی منم
شکر شکن شیرین سخن ارام جانم بیا
انکه چشم دوخت به د راندر شبستانی منم
دیدگان رفقا با خاک پایت سرمه کن
یار من بازا چو کلید دار بستانی منم
نظرات شما عزیزان: